Lapland

Shit, Shit, Shit, ik ben weer terug in Jyväskylä. Wat was Lapland toch gaaf. Woensdag 22 februari ben ik om 01:30 vetrokken met de bus richting Saariselkä, Lapland. Het was een busreis van ruim 1070 kilometer. Op weg richting het noorden hebben we om 08:00 ontbeten in een benzine station in Kemi. Na het lekkere ontbijt zijn we Kemi in gegaan om eten te kopen voor ons verblijf in Lapland. Met twee bussen vol met studenten die naar Lapland gaan hebben we de gehele Lidl op zijn kop zijn kop gezet die ochtend. Zo’n 150 man heeft in de vroegen ochtend uren de Lidl een goede dag omzet gebracht. Na het inslaan van het eten en het drinken (alcohol). Zijn we met de bus naar de rand van Kemi gereden. Aan de Botnische golf hebben de Finnen een super groot sneeuwkasteel gebouwd. Het kasteel functioneerden als toeristische trekpleister, een stukje kunst en als hotel voor wie een nachtje wilt slapen in de kou. Na het bezoek aan het kasteel heb ik nog een stuk over de bevroren Botnische golf gelopen. Best indrukwekkend als zoutwater bevriest.

Op naar de volgende activiteit. Het volgende wat op het programma stond was een bezoek aan de Kerstman. De Kerstman woont in Rovaniemi, Lapland. Hij heeft een compleet dorp met zijn eigen rendieren farm. In Santa’s village heb ik een office kerstkaartje verstuurd naar thuis. Die is naar hoor super snel ontvangen. Twee dagen hadden de rendieren van de Kerstman nodig om de kaart te bezorgen op de Oude Middenweg 48. Na het schrijven van een kaartje ben ik op de foto geweest met de enige echte Kerstman. Het is een gouden business zo’n foto. Hij vraagt 140euro voor een digitale foto. Niet te zuiging zeg. We zijn met 16 man op de foto gegaan en hebben samen een foto gekocht van 25euro. We gaan heen later inscannen en zo hebben wij hem ook digitaal. Om 16:30 zijn we vertrokken aan onze laatste busrit richting Lapland. 250 kilometer naar Saariselkä. Waar we uiteindelijk om 20:00 in de cottages konden relaxen (sauna).

De volgende dag konden we gelijk weer vol aan de bak. Om 09:00 werden we opgehaald om deel te nemen aan de sportdag in Lapland. Dit houd in dat ik die ochtend ben wezen sneeuwwandelen en langlaufen. Gekleed als een professional ben ik met goede moed de bus in gestapt. Ik had er zin in. Aangekomen bij het bedrijf wat de sportdag organiseerde werd de groep in tweeën gesplitst. Ik ging eerst sneeuwwandelen en daarna langlaufen. Het sneeuwwandelen was super gaaf. Ik ging voorop en door de diepe sneeuw is dat best lastig. Na een stuk te hebben gelopen kwamen we aan bij een open stuk in het bos. Op die plek hebben we een vuurtje gemaakt met hout uit het bos en lucifers. De gids vertelde ons van allerlei dingen voor survivals in het bos en wat te doen als je verdwaald ben. Na een lekker stukje wandelen stond het langlaufen op het programma. Eerst even omkleden want je hebt speciale schoenen nodig om de ski’s vast te maken aan je schoenen. Als een gek ben ik tekeer gegaan op de langlaufbaan. Voorop met de gids zijn we volgas het parcours over gevlogen. Een beetje bewegen met je benen en je armen en ja gaat vooruit. Super om te doen maar wel heel vermoeiden. Na een tocht van 4 kilometer zijn we met de groep (40 mensen) gaan lunchen. We kregen een overheerlijke soep, op Finse wijze gemaakt.

In de namiddag zijn we met de bus naar een rendieren farm geweest. Het was mogelijk om rendieren te voeren en te aaien. De rendier boer had zelf een trein gemaakt van rendieren, voor de genen die een rondje wilden maken in een slee die getrokken werd door een rendier. Na de rendieren tocht werd ons verteld hoe de rendier boeren leven in Lapland. Ze vertelden ons een stuk over hun cultuur en hoe zij tegen het leven aan kijken. Best leuk om in zo’n korte tijd zoveel culturen te leren kennen.

Die avond zijn we met z’n alle naar de top van de berg gelopen om het noordenlicht te zien. Na een stevige wandeling berg op werden we dan ook beloont op mooie licht stralen in groen, rood en paars. Best indrukwekkend omdat te zie. Het is een verschijning die komt en gaat. Het is dus opletten geblazen.

De volgende dag was het relaxen en vrije tijd. Ik heb met mijn twee Tsjechische vrienden de slee gepakt en zijn de berg op gaan lopen. Saariselkä heeft de langste slee piste van Europa. Een piste van 1.2 kilometer is best leuk om vanaf te gaan. De tocht omhoog was zwaar maar de beloning was super. Super hard de berg af in een kleinen rot slee. Je crasht dus meerder malen in de vangnetten en tegen bomen. Al met al is het super om een keer te doen.

In de avond hebben we met zijn alle geBBQ. Het was erg gezellig en warm. Ter wel het buiten vriest is het binnen aangenaam warm en met een lekker worstje en biertje maakt het verhaal compleet. Ik ben die avond bijtijds naar huis gegaan omdat ik de volgende dag vroeg op moest voor de husky safari en de sneeuw scooter rit.

Om 9:00 was het zover. Ik melden mij als een van de eerste bij de bus om de beste dag van Lapland te beleven. Eerst een rondje knallen om een sneeuwscooter van 200 kilo met 100 PK. Om daarna een mooi rit te maken met de husky slee. De sneeuwscooter was super gaaf. Dat gaat echt super hard, de tranen springen in je ogen. Ik heb dan ook even 90 kilometer per uur over de sneeuw gevlogen. Best hard want de klappen die je dan krijgt is nog erger als met motocross.

Na de sneeuwscooter stonden de honden te springen om een stuk te rennen. Met een groep van 8 slee’s zijn we begonnen aan een bare tocht door het dichte bos van Saariselkä. Onderweg hebben we veel mooi verlaten plekken gezien. Het is wel opletten geblazen want de honden willen nog wel eens sneller zijn dan hun voorganger dus de rem om regelmatig gebruikt worden. Als een echte husky rijder stond ik te brullen achter op de slee, om de honden in bedwang te houden. Het mocht echter niet baten. Mijn honden waren zo enthousiast dat ze regelmatig in de voorganger zaten. Nou ja, moeten die toch maar sneller zijn.

Het houd maar niet op. In Saariselkä hebben ze een groter en mooier skigebied dan in Jyväskylä. Ik heb dus slim mijn snowboard die ochtend in de bus gegooid. Mocht het zo zijn dat ik in de middag nog tijd over heb kan de buschauffeur mijn gelijk afzetten onder aan de skilift. Zo gezegd zo gedaan. Wat gaaf man, die pistes in Lapland. Goed het is niet de Alphen, maar toch. Je heb me aardig uitgeleefd in de verse sneeuw. Op een gegeven moment begon ik zelfs te zingen, wat een leven wat een leven. Ik kan elke dag wel gaan snowboarden. Na 3 uurtjes heb ik de benen genomen. Terug naar het huisje verder op in Saariselkä.

Die avond hebben we lekker met z’n alle gegeten en gedronken. Na het eten hebben we ons klaar gemaakt voor een afsluit party in de plaatselijke disco. F*cking vet om met 100 erasmus student de boel op stelten te zetten in het zo beschaafde Saariselkä. Na een leuke en lange nacht was bij ons huisje de afterparty die trouwens misschien wel beter was dan die in de disco.

Na een kort nachtje slapen was het tijd om alles op te ruimen en uit te checken. Ik had mijn snowboard kleren weer aangetrokken omdat we pas om 17:00 zouden vertrekken uit Saariselkä en de gehele middag vrijetijd hadden. Nadat ik mijn koffers in de bus had gegooid heb ik even met de buschauffeur besproken dat hij mij af kon zetten onderaan de skilift. Met het vooruitzicht dat ik kon snowboarden tot het einde van een mooie bijzondere reis deed het me goed om het zo af te sluiten.

De terug reis was direct naar Jyväskylä zonder enige stop bij een bezienswaardigheid. We zijn dus volgas door gereden over wegen waar ik zelf 50 kilometer per uur durf te rijden. Na 12 uur hebben we 1070 kilometer afgereisd naar het oude vertrouwde Jyväskylä.

Wat mis ik Lapland toch. Het was zo mooi met een lekker sfeertje.